Το όνειρο
Προσπαθώ να σ’ αγγίξω από κάπου
Τάχα μιαν άκρη να βρω
Άλλοτε σε νοιώθω κοντά μου
Άλλοτε ψάχνω τον χαμένο θησαυρό
Στον κήπο της γης με τις άγριες φράουλες
Μακριά από το κόκκινο χρώμα
Κάτω από των ματιών σου τις θάλασσες
Ξέρω και νοιώθω να σ’ αγαπώ ακόμα.
Δεν θέλω να ξυπνήσω από το όνειρο
Με πόνο τ’ αφήνω όλα στον καιρό
Ένα σου χαμόγελο, ένα χάδι, μια ματιά
Και της φωνής σου τη θεία αρμονία αποζητώ
Κάθε στιγμή! Με τρεμάμενο χέρι
Παίρνω μολύβι και χαρτί
Και γράφω στίχους για να πω
Όσα κοντά μου δεν ακούς και πνίγουν τη ζωή
Σπύρος Κ. Χόρτης (Μανταγιάννης)
Προσπαθώ να σ’ αγγίξω από κάπου
Τάχα μιαν άκρη να βρω
Άλλοτε σε νοιώθω κοντά μου
Άλλοτε ψάχνω τον χαμένο θησαυρό
Στον κήπο της γης με τις άγριες φράουλες
Μακριά από το κόκκινο χρώμα
Κάτω από των ματιών σου τις θάλασσες
Ξέρω και νοιώθω να σ’ αγαπώ ακόμα.
Δεν θέλω να ξυπνήσω από το όνειρο
Με πόνο τ’ αφήνω όλα στον καιρό
Ένα σου χαμόγελο, ένα χάδι, μια ματιά
Και της φωνής σου τη θεία αρμονία αποζητώ
Κάθε στιγμή! Με τρεμάμενο χέρι
Παίρνω μολύβι και χαρτί
Και γράφω στίχους για να πω
Όσα κοντά μου δεν ακούς και πνίγουν τη ζωή
Σπύρος Κ. Χόρτης (Μανταγιάννης)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου