Τ’Αη Γιαννιού τα λάμπαρδα, οι κωλοφωτιές, οι υδρογονάνθρακες και… ο Ζακ Ρογκ

Του ΕΚΤΟΡΑ Γ. ΧΟΡΤΗ
Ο Ζάγκ Ρόγκ, Πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (τίτλος σκοτεινής προέλευσης),  σε κάποια αποστροφή του λόγου του στην τελετή έναρξης των Ολυμπιακών αγώνων του Λονδίνου είπε ότι «από μια άποψη, οι Ολυμπιακοί Αγώνες επέστρεψαν στο σπίτι τους», πιστώνοντας «από μια άποψη»  την ύπαρξη του αθλητικού ιδεώδους στους .. Βρετανούς! Αυτό ήταν, βέβαια, μια εύλογη επιβράβευσή τους, επειδή «κατάφεραν» κάτι που κανένας ως τότε δεν είχε κατορθώσει, να πρωτοτυπήσουν δηλαδή αγνοώντας κανόνες ετών, αφού με διαίρεση της Ολυμπιακής Φλόγας δια εφτά (λαμπαδηδρόμων) την … πολλαπλασίασαν, σα να γιόρταζε η γηραιά Αλβιών τ’  Αη Γιαννιού τα λάμπαρδα. Φαίνεται, λοιπόν, ότι, με βάση τη θεωρία της σχετικότητας, δεν είναι καθόλου βέβαιο πως η Ολυμπιακή Φλόγα ανάβει και σβήνει από δάδα σε δάδα και ουδέποτε διαχωρίζεται  στην πορεία της, αλλά μάλλον ισχύει «από μια άποψη» η εξίσωση Ολυμπιακή Φλόγα = λαμπαρδίκες. Όλα αυτά είναι λαμπαρδίκας φαεινότερα. Εξάλλου, σύμφωνα με ένα σωζόμενο απόκομμα μιας εφημερίδας των Βορείων που φαίνεται ότι κυκλοφορούσε κατά το Μεσαίωνα με το χαρακτηριστικό τίτλο «Bild», που οι ειδικοί των Βορείων τον μεταφράζουν «Εικόνες» και των Νοτίων -με βάση την ετυμολογία του - «Βάλτο», η Ολυμπία βρίσκεται στη … Μ. Βρετανία. Πέρα όμως από αυτό, αν λάβουμε υπόψη και αναλύσουμε όλες τις διαθέσιμες ιστορικές πηγές, στη σπουδαία ιστορία της θρυλικής  Βρετανικής Αυτοκρατορίας πρέπει να προστεθεί και η εξής, άγνωστη μέχρι σήμερα, πληροφορία: ότι με την ανοχή κάποιου ξένου αυτοκράτορα, του Ζήτα Ρο, σφετεριστή του Βασιλείου των Πέντε Κύκλων της Ολυμπίας, οι επί του Πολιτισμού «σκοταδιστές», λόγω κάποιας πάθησης του κερατοειδούς,  έσβησαν με βρετανικό φλέγμα την άσβεστη φωτιά του ιερού βωμού, επειδή  έπασχαν από ένα σπανιότατο και ανίατο ως σήμερα νόσημα, το γνωστό στην επιδημιολογία ως «σύνδρομο της … κωλοφωτιάς!».  

  

Υπάρχει όμως και μια ακόμη μυθικών διαστάσεων παράμετρος, μπροστά στην οποία ωχριούν οποιαδήποτε  ιστορικά ντοκουμέντα, ακόμη και … ολυμπιακών προδιαγραφών. Συγκεκριμένα, στο 1ο βιβλίο της Γενέσεως του Κόσμου με τον  χαρακτηριστικό τίτλο «Καραγκιόζ μπερντέ» και  σε μια απολύτως άγνωστη στους ειδικούς γραφή αναφέρεται ο θρύλος (όχι ο ΟΣΦΠ και η θύρα 007) ότι η προέλευση της Ολυμπιακής Φλόγας σχετίζεται με την Αττάλεια, κοντά στην οποία υπάρχει ένα βουνό με το όνομα Όλυμπος, στην περιοχή της αρχαίας Λυκίας, όπου το έδαφος (και εξ αντανακλάσεως ο εγκέφαλος κάποιων) πυρακτώνεται με φυσικούς τρόπους, λόγω ύπαρξης μεθανίου στο υπέδαφος κι ανάβει για χιλιάδες τώρα χρόνια, με σκοπό να εξοβελίσει τα εχθρικά πνεύματα που προέρχονται από μια ξένη χώρα, γεννήτρα του Ξενίου Διός, δηλαδή –κατά μία πρωτότυπη / υπερβατική εκδοχή- του Διός που κατοικούσε στον «ξένο» Όλυμπο. Ζητάνε, λοιπόν, οι μάγοι της φυλής των εξ Ανατολών παραμυθάδων  σε μια μεταμοντέρνα εκδοχή των παραμυθιών της Χαλιμάς από τον ως άνω σφετεριστή αυτοκράτορα και αρχιμάγο - φύλαρχο Ζήτα Ρο  να αποκρυπτογραφήσει με τα «άμπρα – κατάμπρα» του το οπιούχο μήνυμα  ότι η Ολυμπιακή Φλόγα δεν είναι αναπαράσταση της κλοπής της φωτιάς του Δία από τον Προμηθέα, αλλά ότι πρόκειται για κεκορεσμένο υδρογονάνθρακα της σειράς του μεθανίου, γνωστού με το χημικό τύπο CνH2ν+2.  Μάλιστα στο επίσημο περιοδικό των γιαλαντζί «Αθανάτων» με τον αινιγματικό τίτλο La mojia (προφέρεται «Λαμόγια») υποστηρίζεται ότι το μεθάνιο Λυκίας, δεν είναι οποιοδήποτε μεθάνιο, όπως π.χ.  εκείνο που προέρχεται από τη βρώση … της λαψάνας Χορτάτων, μολονότι είναι ιδιαίτερα εύπεπτη και εύκολα μετατρέψιμη σε μεθάνιο (ελπίζουμε να μην απαγορευτεί η ανωτέρω λαψάνα από τη WADA ως αναβολικό, επειδή δεν διαθέτει τη σχετική κάρτα ελέγχου «καυσαερίων»!). Έτσι μεθάνιο Ολύμπου Λυκίας, ήτοι μεθάνιο Τουρκίας ≠ (διάφορο) παντός άλλου μεθανίου και ιδιαίτερα μεθανίου λαψάνας Χορτάτων. Καληνύχτα σας! 

  

Υ.Γ. Διασταυρωμένες πληροφορίες απ’ τη χώρα των «Υπερβορείων»  λένε  ότι  ο ως άνω Ζήτα Ρο, επειδή φοβήθηκε τους κεραυνούς του Δία και προπάντων τη μήνυση του Δημάρχου της Ολυμπίας για λογαριασμό του Φειδία (του γνωστού κολλητού του Περικλέους, βεβαίως, βεβαίως), ο οποίος είχε φιλοτεχνήσει, εκτός απ’ τα αλγεινώς – Ελγινείως κλεμμένα, και το χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία στην Ολυμπία, αποκατέστησε την αλήθεια λέγοντας τα σύκα - σύκα, τη σκάφη - σκάφη και την Ολυμπία -Ολυμπία. Γιατί, σύμφωνα με το Λόγο της Αλήθειας, αγαπητέ Ζήτα ή Ζακ ή Τζέικομπ ή Ιάκωβε,  «εμείς δεν αθλούμαστε για να ξεχωρίσουμε απ’ τον κόσμο. Εμείς αθλούμαστε  για να σμίξουμε τον κόσμο!».

Η αφή της Ολυμπιακής φλόγας (ανάμνηση της κλοπής της φωτιάς του Δία από τον Προμηθέα). Στην αρχαία Ελλάδα η ιερή φλόγα άναβε από τις ακτίνες του ήλιου στην Ολυμπία, έμενε αναμμένη σε όλη τη διάρκεια των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων και αντιπροσώπευε την προσπάθεια για τη νίκη.		Τ’ Αη Γιαννιού τα λάμπαρδα.

[…] Είναι τα παιδιά που ανάβουν τις φωτιές και φωνάζουν μπροστά στις φλόγες μέσα στη ζεστή νύχτα […] «Φωτιές του Άι – Γιάννη» (Από το Tετράδιο Γυμνασμάτων) Γ. Σεφέρης, Λονδίνο, Ιούλιος 1932)