Χειμωνιάτικα βραδινά εδέσματα

Κυρίως πιάτο Ι: Τιμάτσι («Φύλλο»)
Υλικά: καθαρό αλεύρι, νερό, αλάτι, λάδι (και αυγά, αν θέλουμε ή αν υπάρχουνε, και, ενδεχομένως, ντοματοπελτέ). 
Παρασκευή: Ανοίγουμε φύλλο, το τυλίγουμε  στον πλάστη σα ρολό και το κόβουμε με το μαχαίρι σαν τις χυλοπίτες.
Στην κατσαρόλα ανακατώνουμε συχνά, για να μη γένουνε κουλουμπάρια, κοινώς «συμπεθέρες», δηλαδή για να μην κολλάει «φύλλο» με «φύλλο». Μόλις βράσει το κενώνουμε στα πιάτα και, καθώς το καταβροχθίζουμε, αναφωνούμε : «Μ’ έκαψε το φύλλο στ’ απάν’ χωράφια!». Οποία απόλαυση!

Κυρίως πιάτο ΙΙ: Ζούπα
Υλικά: Τρεις φέτες ψωμιού ανά δόση, λάδι, κρασί. 
Παρασκευή: Βάνουμε τρεις φέτες ψωμί σε σχήμα Π, τις σκαριάζουμε ορτές (από ένα ξυλαράκι στην έξω πλευρά) γύρω απ’ τη θράκα και περιμένουμε μέχρι να γένουνε «πρωμάδες», δηλαδή μέχρι να φρυγανιστούνε. Τις ποτίζουμε στη συνέχεια με κρασί και λάδι μέσα σε ένα πιάτο και «καλή μας όρεξη». Φυσικά, το ζουμί κρασιού και λαδιού που μένει, το περίφημο κοκτέιλ «ζούπα», το πίνουμε. Εβίβα!

Επιδόρπιο:  Φρούτο «Καρδιά Κρομμύου»
Υλικά: κρεμμύδια, κατά προτίμηση μακρουλά.
Παρασκευή: Τα βάνουμε στη χόβολη, τα χώνουμε και καρτερούμε να μαλακώσουνε καλά, πα’να πει να ψηθούνε. Στη συνέχεια, τα κοπανάμε με το χέρι μας σε γροθιά (με ελεγχόμενη ομαλώς επιταχυνόμενη κίνηση) απάνου στη γωνιά, για να βγει η καρδιά, γλυκύτατη, την οποία και «ρουμπώνουμε», γιατί πρόκειται για ένα γκουρμέ «καρδιά και συχώριο» και χωρίς τα ανεπιθύμητα αποτελέσματα του ωμού κρομμύου.