Η προσευχή του ξενιτεμένου

Ελέησόν με, Κύριε
Ελέησόν με, Κύριε, αμαρτωλός με πίκρα
γονυπετής προσεύχομαι με μόνη μου ελπίδα
την πατρική σου τη στοργή, μετάνοιας μου για λύτρα
προσφέρω δάκρυ και καρδιά και τάφο στην πατρίδα
στερνή μου προσευχή, καντήλι και κεράκι
φέρνω πια τώρα απ’  τη ζωή το στεναγμό, τον πόνο
απόκληρος να νοσταλγώ τα χρόνια που παιδάκι
πήρα το δρόμο του χαμού, μ’  εσένα τώρα μόνο
παρηγοριά, ελέησον, Πατέρα, ευσπλαχνίσου
και σώσε το απολωλός, το γιο σου στη Σκηνή Σου

Θεοφάνης Κ. Χόρτης, ΗΠΑ, Δεκέμβρης 2011.

Χορτάτα: Ο Αη Γιάννης και η Κρούσταλλη

Η δροσιά γεννιέται μες στα φύλλα, Όπως μες στον απέραντο ουρανό, Το ξάστερο συναίσθημα.
(Οδ. Ελύτης, Επτά νυχτερινά επτάστιχα)