Αυτός ο κόσμος ο μικρός ο μέγας: το Μανάσι του άλλοτε και του τώρα

Ο πρωτος μεταπολεμικός μετανάστης του χωριού Μανάσι ήταν ο διακεκριμένος λευκαδίτης Νίκος Βουκελάτος, χαρτογράφος και εκδότης ταξιδιωτικών οδηγών, που συνεργάστηκε με ιερά τέρατα της δημοσιογραφίας, όπως ο Λέων Καραπαναγιώτης κ.ά. Ο κ. Βουκελάτος πήρε το δρόμο της ξενιτιάς στα δεκαέξι του μόλις χρόνια, αφήνοντας πίσω του εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες ζωής.
Όπως περιγράφει ο ίδιος σε φύλλο της Λευκαδίτικης Πνοής που έτυχε να πέσει στα χέρια μου, για να κατεβεί ένας Μανασώτης στη Χώρα, έπρεπε να πάει με τα πόδια (35 χιλιόμετρα τότε) ή να πάει στον Αϊ - Πέτρο ή στα Χορτάτα για να βρει συγκοινωνία. Το Μανάσι τού σήμερα, βέβαια, δεν θυμίζει σε τίποτε το απομονωμένο χωριουδάκι του τότε. Ο κατσικόδρομος έχει γίνει σήμερα ένας ασφαλτοστρωμένος δρόμος από Χορτάτα – Μανάσι – Νικολή – Αγιο Πέτρο – Βασιλική. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι το Μανάσι έχει να αναδείξει ένα μεγάλο αριθμό επιστημόνων, σύμφωνα με έρευνα του κ. Νίκου Βουκελάτου (αρκετές δεκάδες – γιατροί, εκπαιδευτικοί, μηχανικοί, γεωπόνοι, οικονομολόγοι κ.λπ.), παιδιά και εγγόνια όσων ξενιτεύτηκαν αλλά και όσων παρέμειναν στο χωριό. Από την πλευρά μας θα θέλαμε να συγχαρούμε τον ακαταπόνητο συντοπίτη μας και να καλέσουμε τους Μανασώτες να μας στείλουν διευθύνσεις, τηλέφωνα και μέιλ, για να επικοινωνούμε μαζί τους μέσω της εφημερίδας μας και να φιλοξενούμε απόψεις τους και νέα από το χωριό τους.