Επήραμε το γράμμα σας: Από τη Ζωή Βουκελάτου για τον πατέρα της Θοδωρή Βουκελάτο, που πρόσφατα έφυγε από κοντά μας

Πάντα νομίζουμε πως έχουμε όλο τον χρόνο μπροστά μας. Δεν θέλουμε να δεχτούμε πως ο πατέρας μας είναι και αυτός ένας άνθρωπος που θα έρθει η σειρά του να «φύγει». Αυτή η ώρα ήρθε και για τον δικό μας πατέρα. Κάθε μέρα που περνάει μας λείπει και πιο πολύ. Είναι σαν να έχει φύγει ένα κομμάτι του εαυτού μας.

Πατέρα μου !!!! Θέλω τόσα να σου πω, θέλω τόσα να σου γράψω και δεν ξέρω από πού να αρχίσω. Ήσουν ένας άνθρωπος που πάντα σκεφτόσουν τον διπλανό σου. Αγαπημένε μου Πατέρα, όταν βρισκόσουν στο νοσοκομείο πέρασε τόσος και τόσος κόσμος να σε δει να σε χαιρετήσει. Όλοι τους πατέρα, μηδενός εξαιρουμένου, είχαν να μου διηγηθούν μια δύσκολη στιγμή στη ζωή τους, στην οποία εσύ ήσουν πάντα εκεί, δίπλα τους. Ιστορίες που άλλες τις ήξερα και άλλες όχι. Κάποιος είπε όταν έφυγες από κοντά μας: «Ο Καλομοίρης ήταν μια ιστορία για τον τόπο, ένας ξεχωριστός άνθρωπος». Όλοι είχαν ένα καλό λόγο για σένα. Εγώ, Πατέρα, δε θα σταθώ σε αυτά .Θέλω να σου πω πόσο τυχεροί είμαστε και εγώ και ο Στάθης που σε είχαμε πατέρα. Πόσο περήφανοι είμαστε για σένα .Πόσο υπέροχος Πατέρας ήσουν. Δεν θυμάμαι ποτέ να μας στενοχώρησες για κάτι. Ήσουν πάντα πολύ μπροστά σε όλα ,αλλά και στην ανατροφή μας .Είχες πάντα το δικό σου μοναδικό τρόπο να μας δείχνεις το σωστό και το δίκαιο. Ήσουν πάντα δίπλα μας και στις καλές στιγμές, μας και στις δύσκολες. Παίρναμε δύναμη από την παρουσία σου. Μόνο τώρα, Πατέρα, μας στενοχώρησες που έφυγες από κοντά μας. Μας λείπεις... Σ’ αγαπάμε πολύ και δεν θα σε ξεχάσουμε ΠΟΤΕ .

Καλό ταξίδι και καλό παράδεισο, αγαπημένε μας.

Από τη Σύνταξη: Είναι πανθομολογούμενο ότι ο αείμνηστος Θοδωρής Βουκελάτος υπήρξε ένας υπέροχος άνθρωπος, ιδιαίτερα αγαπητός σε όλο το Διαμπλιάνι, αλλά και μια σπουδαία προσωπικότητα που άφησε το στίγμα της απ’ όπου κι αν πέρασε και ιδιαίτερα στην κοινότητα Νικολή - Μανάση, της οποίας χρημάτισε πρόεδρος επί 16 συναπτά έτη. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκεπάζει.